سلام به دوستان خوب
خيلي وقته كه دوست دارم مطلب جديدي پيدا بشه كه بخوام تو وبلاگم ثبتش كنم و ولي افسوس به غير از اينكه فهميديم الويت كانادا براي پذيرش مهاجر ، رشته هاي 29 شغله است و رشته هاي 38 تايي رفتن تو بك لاگ كه شايد سالها خاك بخورند ، ديگه خبري نيست . هر چند مي تونه اين خبر اينقدر هولناك باشه كه زندگي من و خيلي از منتظران را تحت تاثير قرار بده ولي انگار هنوز باورش نكردم. چند روز پيش از دفتر وكيلم تماس گرفتند و گقتند كه طبق پيگيري هاي آقاي دكتر .... مدت زمان بررسي پرونده هاي ما 24 ماه است . پرسيدم خوب شما كسي رو مي شناسيد كه اقدامي قابل توجه بعد از 24 ماه روي پرونده اش صورت گرفته باشد؟ پاسخ دادند : خير . خوب اين يعني كشك ، دوغ ، زرشك و خيلي چيزهاي ديگه....
من اين روزها چه مي كنم : گاهي غصه مي خورم ، اشك مي ريزم ، بي خيال مي شم ، خدا رو شكر مي كنم كه زنده و سلامتم و در كنار همسرم خوشبختم ، مي رم سراغ موسيقي و لذت مي برم ، چند روز بعد دوباره يادم مي افته و غصه مي خورم......
چه غصه هايي به خاطر اتفاقات بدي كه هرگز در زندگي ام پيش نيامد ، خوردم
