سلام
اين روزها برنامه هاي جديدي براي زندگي در نظر گرفته ايم . ديگه هر لحظه منتظر خبري از مديكال نيستيم . چون حالا ها قصد اومدن نداره و فقط فكر ما رو زيادي مشغول كرده . اين طور كه توي سايت اپلاي ابراد خوندم نامه اي از سفارت به كسي كه 2 بار ايميل پيگيري زده بود رسيده و گفته كه ما خيلي بيش از نيازمون پرونده دريافت كرديم و پروسه بررسي ممكن است بيش از 2 سال طول بكشه از طرفي الويت هم با رشته هاي جديده . پس ببينيد ما كجاي كاريم . خوب ما كه فعلا 18 ماه منتظريم ولي مي شناسم دوستاني كه 2 ساله منتظرند . پس بهتره ما به زندگي طبيعي خودمون برسيم تا شرايط خودش ما را به سمت سرنوشت هدايت كنه . و من در اين راستا چه مي كنم ؟ 2 برنامه آموزشي هنري براي خودم ترتيب دادم. كلاس پيانو و كلاس طراحي مي رم . با موسيقي از قبل آشنا هستم . از بچه گي عاشق ارگم بودم و نت خوني را از همون زمان ياد گرفتم . بعد در زمان دانشجويي يكسالي گيتار كار كردم ولي به اندازه ارگ برام جالب نبود . حالا ديدم كه از دست آيلتس خلاص شدم رفتم كلاس پيانو ثبت نام كردم و پيشرفتم هم خيلي خوب بوده . استاد متعجبه كه من زيادي علاقمندم و درسهاي جلوتر را خودم تمرين مي كنم . ولي من مي خوام اين مدتي كه با استرس وفشار گذروندم را با نواختن پيانو فراموش كنم . در مورد كلاس طراحي هم دليل جالبي دارم و اينكه من تاحالا هيچ كلاس طراحي نرفتم و نقاشي ام هم خوب نيست ولي نقاشي زيبا را دوست دارم . دلم خواست خودم را محك بزنم و ببينم آيا مي تونم يك نقاشي بكشم يا نه ؟ و با توجه به اينكه پدربزرگم نقاش بوده و هنرمند برجسته اي بوده آيا كوچكترين استعدادي در من وجود دارد؟ يا من فقط بلدم خوب درس بخونم؟ تا حالا فرصت سنجيدن خودم در زمينه طراحي نبوده ولي حالا يك ترم ثبت نام كردم و دارم بطري و كوزه مي كشم . تجربه جالبيه و چون تمركز مي خواد فكرم را از افكار منفي دور مي كنه و به خلق يك نصوير متمركز مي كنه . حتي اگر خيلي ابتدايي باشه ولي چون خودم كشيدم برام جالبه . استاد مي گه تو باهوش و مستعدي ولي نمي دونم چقدر به واقعيت نزديكه. مهم اينكه تازه فهميدم هنر چقدر آرامش بخشه و چقدر درسهاي خشكي كه من در اين مدت خوندم روح را كسل مي كرده . چند تا تصميم بزرگتر هم گرفتم كه به مرور به محض مهيا شدن شرايط اجراشون مي كنم . به اميد شادي و خوشحالي
